کم کم داریم به روز 12 اسفند روز سرنوشت ساز انتخابات مجلس 9 نزدیک می شویم، روزی که باید با گامهایی استوار به سمت صندوقهای آرا قدم برداریم، صندوقهایی که میتواند  مشت محکمی بر دهان یاوه گویان خارج نشین و عروسکهای دست نشانده ی داخلی شان باشد  دشمنانی که از یک طرف آرزوی عدم مشارکت ملت ایران را می کنند تا بتوانند این را بهانه ای قرار دهند و بگویند که این نظام اسلامی که با گامهای استوار ملت ایران بنا شده و به واسطه ی خون شهدای فرزندان این مرز و بوم قوت گرفته، دیگر نای حرکت ندارد و این را در این فرصت حساس منطقه ای و فرا منطقه ای دستاویز خودشان قرار دهند تا جلوی این الگو شدن کشور ما را در بین این کشور ها بپا خواسته بگیرند.

 در این میان ملت آگاه ما بایستی بیش از پیش هوشار باشند تا از این فرصت استثنائی که پیش آمده نهایت استفاده را بکنند که در غیر اینصورت این فرصت تبدیل به تهدید می شود.

 اما از همه اینها گذشته یک وظیفه خطیر دیگری که در این میان بر دوش مردم سنگینی می کند، انتخاب فردی اصلح است که بتواند از عهده ی این وظیفه خطیر در این شرایط حساس بر آید، انتخاب فردی که به آرمانهای انقلاب فکر کند نه مانند امثال بعضی ها در همین مجلس 8 برای حب و بغض شخصی خویش حاضر باشند از همه چیز این انقلاب مایه بگذارند!! پس مردم باید حضور یابند اما حضور متفاوت از حضور های قبلی که نمایندگانشان به جای سهم خواهی های حزبی و جریانی کاذب به فکر مردم و اداره آسانتر کشور باشند، این مردم دیگر نباید بگذارند مقننانی بر سر کرسی های مجلسی بنشینند که با صراحت بیان مقابل ولایت فقیه بایستند و حتی جسارت آن را پیدا کنند و بگویند امام حسین را هم اگر شده بایستی استیضاح کرد، دیگر نباید مردم اجازه دهند که نمایندگانی انتخاب شوند که ماه ها حرف آقا را زمین بگذارند و پولهای چند میلیاردی بیت المال مردم را به خاطر یک شخص پر نفوذ قدرت طلب لگدمال کنند.و...

شاید بگویید اینها همه تکراری ست و شعار است، اما حقیقت امر اینها تنها یگ گوشه ای از دردی است که مردم ما باید بدانند و با آگاهی کامل سر صندوقهای رای حاضر شوند.

اما قبول دارم، سخت هست انتخاب، اما چاره چیست که دیگر باید تلاشی مضاعف کرد و مصممانه ایستاد.